O noszeniu pierścieni i sygnetów
Zwyczaj noszenia biżuterii przez mężczyzn zanikł w Polsce komunistycznej, w której objawy mody burżuazyjnej nie były dobrze widziane, a przeciętny człowiek nie mógł nawet marzyć o kupnie sygnetu czy pierścienia. Przedwojenne pierścienie herbowe, często dziedziczone przez kolejne pokolenia zniknęły z ulic i kawiarni, złote sygnety zaś stały się domeną świata przestępczego. Obecnie noszenie biżuterii na dłoniach wraca i spotyka się z coraz większym uznaniem, mało kto jednak wie jak prawidłowo należy je nosić.
Pierścień herbowy
Pierścień herbowy przedstawia herb właściciela. Noszenie cudzego herbu jest czynem wyjątkowo nagannym i niehonorowym – należy o tym pamiętać, gdy w antykwariacie widzimy piękny, bogato zdobiony pierścień z lśniącym herbem.
Podobnie jak sygnety, pierścienie herbowe nosi się na palcu serdecznym lewej dłoni. Założenie go na inny palec nie jest dobrze widziane i słusznie uchodzić będzie w dobrym towarzystwie za nieeleganckie.
Przy noszeniu pierścienia herbowego pamiętać należy przede wszystkim o tym, że jest to jeden z najbardziej eleganckich elementów biżuterii i symbol silnej przynależności do określonej rodziny i stanu szlacheckiego, w niektórych kręgach może więc uchodzić za pretensjonalny i nieodpowiedni. Nigdy nie należy zakładać go do ubiorów codziennych, nawet przy zakładaniu garnituru należy poważnie się zastanowić, czy okazja na pewno jest odpowiednia. Tym, którzy chcą być najbardziej eleganccy, zalecałbym zakładanie ich wyłącznie do stroju eleganckiego typu white tie.
Trzeba również pamiętać, że tak jak w przypadku innych form biżuterii takich jak sygnety czy pierścienie organizacji, mężczyzna nie powinien mieć na swoich dłoniach nic oprócz obrączki jeśli jest żonaty.
Sygnet
Sygnet zazwyczaj mylony jest z pierścieniem herbowym – często odróżnia je od siebie tylko jeden szczegół – na sygnecie herb (lub monogram czy inny znak) przedstawiony jest w lustrzanym odbiciu. Ma to uwarunkowanie praktyczne – sygnet służy do odciskania znaku i dopiero w pieczęci lakowej ukaże się we właściwej formie.
Należy rozróżnić dwa rodzaje sygnetów – te w formie prostej i te bardziej zdobione, z herbem przedstawionym w innym metalu niż pozostała część. Prostego sygnetu nie założymy do stroju eleganckiego typu white tie, gdyż jest to rodzaj bardziej eleganckiej pieczątki, a więc przedmiot o charakterze roboczym – dla osób pieczętujących się herbem do stroju eleganckiego wskazany jest pierścień herbowy. Innym rodzajem są bardziej zdobione sygnety, swym wyglądem zbliżone bardzo do pierścieni – choć w ich przypadku należy się zastanowić nad założeniem, gdyż mogą nie licować ze strojem typu white tie, to jednak założenie ich na bardzo oficjalną okazję nie powinno zostać uznane za nietakt. Te pierwsze stworzone są do noszenia codziennego, te drugie do okazji bardziej uroczystych. Trzeba jednak pamiętać, że do stroju codziennego bardziej pasuje złoto białe, platyna lub srebro niż złoto żółte. W mojej opinii elegancki mężczyzna nie powinien być również widziany z pierścieniem posiadającym tak zwane „oczko” – nie pasują ani do dobrego towarzystwa ani do dobrego stroju.
W Polsce od czasów szlacheckich sygnety nosi się na palcu serdecznym lewej dłoni, można go jednak nosić wzorem angielskim na małym palcu lewej dłoni, co jednak uchodzić może w Polsce za nieco pretensjonalne – w taki sposób od dawna nosili je przedstawiciele półświatka przestępczego.
Pierścienie organizacji i okolicznościowe
Pod pojęciem „pierścieni organizacji” rozumieć należy wszelkie pierścienie nieherbowe, które symbolizują przynależność do określonej grupy, organizacji, korporacji etc. Przykładem tego typu pierścieni mogą być na przykład pierścienie uczelniane, popularne w szczególności w Stanach Zjednoczonych (ze słynnym Mosiężnym Szczurem MIT na czele), skandynawskie Examensringen (obrączki ze złota z odpowiednim grawerowaniem zależnym od uczelni i stopnia naukowego) czy pierścienie wojskowe noszone przez oficerów i żołnierzy sił zbrojnych.
Pierścienie okolicznościowe to te wręczone z uwagi na specjalną okazję np. pierścienie wykute dla uczczenia Powstania Warszawskiego i wręczone weteranom czy pierścień wręczony mężczyźnie przez kobietę dla uczczenia ich związku.
W przypadku pierścieni organizacji i okolicznościowych nie obowiązują nas tak ścisłe normy jak w przypadku pierścieni herbowych i sygnetów – pamiętać należy jednak oczywiście o umiarze – nie należy nosić więcej niż jednego, nie licząc obrączki. W mojej opinii najlepiej wyglądają na palcu serdecznym, raczej należy unikać noszenia ich na małym palcu a z całą pewnością nie wolno nosić ich, tak jak i pozostałych, na kciuku. Należy unikać również noszenia więcej niż jednego pierścienia na jednym palcu, chyba że jesteśmy surrealistami jak Jean Cocteau, który nosił dwie obrączki na małym palcu lewej ręki.
Wierzę, że ten krótki artykuł pomoże rozwiać wszelkie wątpliwości dotyczące noszenia męskiej biżuterii na dłoniach i obiecuję, że już wkrótce pojawią się kolejne artykuły dotyczące dobrego ubioru i dobrych manier.
